Ήταν ακριβώς έξι χρόνια πριν - στις 4 Μαρτίου 2019 -, όταν η 'Guardian' έβγαζε έκτακτη ανακοίνωση: "Ο Keith Flint, frontman των Prodigy, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 49 ετών. Ο τραγουδιστής βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στο Έσσεξ τη Δευτέρα το πρωί". Η είδηση μας έπιασε απροετοίμαστους: Πολύ νεαρός, φαινομενικά άτρωτος στις καταχρήσεις κι ό,τι πιο εκρηκτικό έχει κυκλοφορήσει επί σκηνής εδώ και δύο δεκαετίες τουλάχιστον. Γιατί μπορεί τα τελευταία χρόνια η μουσική να έχει στερηθεί πολύ μεγαλύτερα ονόματα από τον Flint (βλέπε David Bowie), όμως ο frontman των Prodigy ήταν ένα σύμβολο για τη γενιά των 90s.
Υπήρξε όμως ο Keith Flint η κινητήριος δύναμη πίσω από την μπάντα που κατάφερε να πουλήσει 30 εκ. δίσκους ξεπερνώντας τις κόκκινες γραμμές ακόμα και του MTV; Όχι, ο τίτλος αυτός ανήκει δικαιωματικά στον Liam Howlett, βασικό συνθέτη του group όλα αυτά τα χρόνια.
"Κοίτα, στο τέλος της μέρας, κάνουμε ό,τι κάνουμε επειδή μας ταιριάζει. Πιστεύεις, δηλαδή, ότι είναι βολικό να έχεις μία μπάντα που προσβάλει τα μουσικά κανάλια, σε τέτοιο βαθμό ώστε τα βιντεοκλίπ της να παίζουν τόσο αργά που οι fans να δυσκολεύονται να τα δουν;" είχε δηλώσει, την εποχή που το "Smack My Bitch Up" μοίραζε εγκεφαλικά στα πιο συντηρητικά μυαλά - είναι χαρακτηριστικό ότι, ακόμη και σήμερα, είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς το βίντεο του τραγουδιού στο ίντερνετ.
Ο Flint, από το 1996 κι έπειτα, ύστερα από το βιντεοκλίπ του "Firestarter" δηλαδή, ήταν κάτι άλλο αλλά το ίδιο σημαντικό με τον Howlett: Ήταν το επικίνδυνο, τρελαμένο πρόσωπο των Prodigy.
Πίσω στις αρχές των 90s
Οι Prodigy ξεκίνησαν την πορεία τους ως γκρουπ όπως ακριβώς έπρεπε: Σε ένα rave πάρτι όπου έπαιζε DJ o Howlett. Εκεί γνωρίστηκαν με τους Keith Flint και Leeroy Thornhill, οι οποίοι και τον έπεισαν να φτιάξουν μία μπάντα. Τι δουλειά θα έκαναν τώρα αυτοί οι δύο νεαροί; Σε αντίθεση με ό,τι συνηθίζεται στο rock, δεν θα έπαιζαν όργανα αλλά θα χόρευαν. Στη μικρή και φιλήσυχη πόλη του Έσσεξ είχαν στηθεί οι βάσεις για μία μουσική έκρηξη που θα ακουγόταν σε ολόκληρο τον πλανήτη.
"Κάθε συναυλία είναι εξήντα λεπτά καθαρής τρέλας, κι ύστερα είμαι τελείως εξαντλημένος, τρέμω ολόκληρος. Τα επίπεδα αδρεναλίνης και ενέργειας που χρειάζονται είναι απλά εξαντλητικά" είχε δηλώσει σε συνέντευξή του εκείνη την εποχή ο Flint. Τότε, βέβαια, ήταν ένας διαφορετικός Keith. Ένας κοντός πιτσιρικάς με πολύ μακρύ μαλλί που θύμιζε χίπη βγαλμένο από τα 70s, ο οποίος όμως αντί για χαλαρό χάσιμο έβγαζε την εικόνα δυναμίτη επί σκηνής. Απλά, δεν ήταν ακόμη τόσο τρομακτικός. Μερικά χρόνια αργότερα θα γινόταν δημόσιος κίνδυνος νο. 1 για κάθε γονιό που δεν ήθελε τα παιδιά του να βγαίνουν έξω μέχρι αργά.
Δημόσιος κίνδυνος νο. 1
Όταν κυκλοφόρησε το βιντεοκλίπ του "Firestarter" ο Flint εμφανίστηκε τελείως αλλαγμένος. Τα μακριά μαλλιά είχαν δώσει τη θέση τους σε πολύχρωμα λοφία που θύμιζαν κέρατα δαίμονα ενώ τα piercings είχαν πολλαπλασιαστεί σε επικίνδυνο βαθμό. Κι ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή απλά χόρευε στους big beats ρυθμούς, τότε ήταν που ανέλαβε και τα φωνητικά: "I'm the trouble starter, punkin' instigator / I'm the fear addicted, a danger illustrated / I'm a firestarter, twisted firestarter".
Η εμφάνιση σε συνδυασμό με την φωνή του (που έμοιαζε βγαλμένη από το υπόγειο κάποιας μπάντας που έκανε πρόβα punk κομμάτια) προκαλούσε. Όχι, όμως, απλά για λόγους εντυπωσιασμού. Αλλά στην ουσία και σε βάθος. Έμοιαζε να είναι πραγματικά επικίνδυνος, από εκείνους τους τύπους που όντως μπορούν να παρασύρουν τη νεολαία να ψάξει τον δικό της δρόμο. "Αν στο τέλος της μέρας κάποιοι με βρίσκουν τρομακτικό, γάμησέ τους δεν με ενδιαφέρουν" έλεγε τότε.
Πώς όμως έγινε αυτή η μεταστροφή 180 μοιρών; "Πέρασα πολλά χρόνια εκφράζοντας τον εαυτό μου μέσα από το κορμί μου και, ξαφνικά, είχα την ευκαιρία και τη διάθεση να εκφραστώ μέσα από τη φωνή μου".
Η κληρονομιά του Keith Flint
Οι Prodigy μαζί με τους Chemical Brothers και τον Fat Boy Slim είναι αναμφισβήτητα τα μεγαλύτερα ονόματα της ηλεκτρονικής σκηνής των 90s - τουλάχιστον όσον αναφορά αυτό που ονομάζουμε big beat.
Η διαφορά όμως είναι ότι οι πρώτοι έμοιαζαν φτιαγμένοι από τη στόφα συγκροτημάτων που έχουν την ικανότητα να ξυπνήσουν κοιμισμένες συνειδήσεις στις νέες ηλικίες - όχι απαραίτητα προς κάτι καλύτερο ή κάτι χειρότερο αλλά σίγουρα προς έναν πιο προσωπικό τρόπο έκφρασης. Προς μία κατεύθυνση που χλευάζει και γράφει κανονικά τα χρηστά ήθη της κοινωνίας.
Κι αν κάποιο μέλος της μπάντας εξέφρασε με τον πιο ηχηρό τρόπο αυτό το υψωμένο μεσαίο δάχτυλο προς όλα τα προκαθορισμένα "πρέπει" και "μη", αυτός δεν ήταν άλλος από τον Keith Flint.
"Όταν, κι αν ποτέ φτάσω στα 65, θα θέλω να μπορώ να πω ότι έκανα τα πάντα. Ότι πήγα με δεκάδες κουκλάρες και ότι εκπλήρωσα τις πιο τρελές σεξουαλικές φαντασιώσεις που είχα. Ότι έβαψα τα μαλλιά μου σε όποιο χρώμα υπάρχει κι ότι έκανα piercing σε όποιο κομμάτι του κορμιού μου μπορεί να μπει σκουλαρίκι [...] Τι άλλη δουλειά θα μπορούσα να κάνω; Ήμουν άθλιος στο σχολείο και δεν μπορώ να βάψω ούτε έναν τοίχο. Χωρίς την μπάντα θα ζούσα μία φριχτή ζωή δουλεύοντας στα McDonald's ή κάπου αλλού" είχε δηλώσει κάποτε.
O Keith Flint δεν κατάφερε να φτάσει τα 65, κατάφερε όμως όλα τα υπόλοιπα που ήθελε για τον εαυτό του. Κι αυτό είναι, τελικά, που μετράει.
Πηγή: esquire.com.gr
